Green Book is een heerlijke, feelgood movie.  Mahershala Ali (Moonlight, Luke Cage) zet een geloofwaardige rol neer als dr. Don Shirley, een bekende Amerikaanse pianist uit de jaren ’60.

De regisseur Peter Farrelly vertelt op een luchtige manier die doet denken aan The Help een verhaal over een beginnende vriendschap tussen twee mannen in het gesegregeerde Verenigde Staten van de jaren ’60. De film dankt zijn titel aan the Negro Motorist Green Book. Het groene boekje dat Afro Amerikanen vertelde waar ze veilig konden stoppen voor een hapje of overnachting in een motel in de zuidelijke staten (the Dirty South) van de VS.  

Tony (Viggo Mortenso van o.a. Captain Fantastic, Lord of the Rings) en dr. Don Shirley ontmoeten elkaar tijdens een sollicitatiegesprek. Don gaat op tournee door het zuiden en zoekt, in de eerste plaats, een chauffeur die hem veilig van A naar B kan brengen. Tony wordt hem aanbevolen.

Tony, is een uitsmijter in een club in New York die weet hoe hij moet overleven. Streetwise en niet bang om zijn handen te gebruiken zie je hoe zorgt dat er brood op tafel komt.  

Dr. Don is weliswaar een geleerd man, hij spreekt o.a. meerdere talen vloeiend, is afgestudeerd in klassieke muziek, maar kan niet zelfstandig gaan en staan waar hij wil zonder gevaar te lopen. Het is de kleur (of het gebrek aan privileges die de kleur met zich meebrengt) die maakt dat, ondanks dr. Don Tony’s baas is, hij in een zeer kwetsbare afhankelijke positie van Tony blijft.

De Green Book doet mij denken aan die momenten waarop je merkt dat mensen vooringenomen zijn. Waarin je jezelf herhaaldelijk moet bewijzen omdat het onmogelijk is dat JIJ die functie bekleedt. En meer nog, wat het met je eigen identiteit doet wanneer je het probeert te maken in een onveilige omgeving. In hoeverre pas je jezelf aan, ben je bereid jezelf te verliezen om ‘gezien’ te worden door de meerderheid?  Dr. Don worstelt hiermee en die worsteling, of eigenlijk groei, wordt op een prachtige manier vertaald in de muziek die hij speelt.

The Green Book is wat mij betreft een must see movie. Het past in de mooie reeks van black movies die we de afgelopen tijd op het grote doek hebben kunnen zien en het waargebeurde karakter van de film maakt dat we er ook van leren. Eerlijk is eerlijk, ik had nog nooit van dr. Don Shirley gehoord maar ben tijdens de film wel fan geworden.